«دم شوراي هماهنگي راه سبز اميد گرم! كاري كرد كه چهارشنبه سوري امسال از هر سالي بي سروصداتر بود». 
اين مطلب طعنه آميز را سايت ضدانقلابي «بالاترين» در حالي منتشر كرد كه خود از ترويج كنندگان شوراي مذكور بود و سناريوهاي اين شورا را طي يك ماه گذشته تبليغ كرد. طعنه اخير بالاترين از آن جهت است كه عناصر ضدانقلاب مقيم خارج مي گويند هر سال هفته ها قبل از شب چهارشنبه سوري هيچ حاشيه و حادثه اي در كار نبود و تركاندن ترقه را مي شد حمل بر مخالف خواني (!؟) كار كرد اما امسال به همت سه شنبه هاي افتضاح كه شوراي ياد شده پيش كشيده اقدام به عادي سازي و كمرنگ كردن و سوزاندن يك فرصت مهم! كرد.
بالاترين در مطلب انتقادي خود مي نويسد: شايد براي بعضي ها اين مطلب شادكننده نباشد و به قبايشان بر بخورد اما مشاهدات من اين بود كه چهارشنبه سوري امسال از هر سالي بي سروصداتر بود، يادش بخير ۴-۳ سال پيش بود كه در ساختمانمان، جشن چهار شنبه سوري گرفته بوديم، نيروهاي گارد داخل ساختمان ريختند و ما جواني رو كه از توي كوچه به ساختمان ما پناه برده بود فراري داديم، تازه آن زمان خبري از جنبش سبز نبود، اما امسال چه؟ ماشين پليس وقتي ديد خبري نيست رفت، بله همين الان كه مي نويسم صداي ترقه مي آيد اما آيا اين بود چهارشنبه سوري بزرگمان؟!
نويسنده بالاترين مي افزايد: حقيقت اين است كه اين آقايان اصلاح طلب و جنبش سبز راه اميد و اين مسخره بازي ها همه را سرد كردند، چگونه است كه بعد از ۲۵ بهمن، چهارشنبه سوري آرام برگزار شد؟ مخالفان خسته شده اند از اين شل كن و سفت كن آقايون. من هم خسته شدم از الكي هزينه دادن، از سياهي لشكر شدن آقايون كه هر زمان حال كردند ما را به صحنه دعوت كنند.
پايگاه گويانيوز هم از قول يكي از عناصر خارج نشين تصريح كرد كه: اپوزيسيون در دور باطل افتاده است. براساس تجارب ۱۹ ماه گذشته بايد به ديده شك به برخي حاميان جنبش سبز نگاه كرد. البته دور از ذهن نيست اگر برخي دوستان، خصوصاً دور از فضاي اجتماعي ايران، با رصد اخبار خاص در فضاي مجازي و نه جريان زندگي جامعه، درك غير واقعي از اين فضا داشته باشند. براي نمونه شعارهاي احساسي «اندكي صبر سحر نزديك است» (بابك داد)، مانند تيغ دو لبه اي كار مي كند كه پس از انتظاري طولاني، در سرخوردگي افراد همراه جنبش و تمايل برخي به مهاجرت يا انفعال سياسي مؤثر واقع مي گردد. و يا تحليل هايي چون «حكومت ديگر توان بسيج ۵۰ هزار نفر نيروي سركوبگر در سطح كشور را ندارد» (محسن سازگارا)، گرچه ابتدا روحيه بخش مي نمايد، اما پس از مواجهه با نيروهاي متنوع رژيم كه حتي فرصت تجمع نمي دهد، نوميدي مي آفريند.
سايت خودنويس هم كه مدتي است در محافل ضد انقلاب متهم به همكاري با محافل اطلاعاتي جمهوري اسلامي شده با ابراز ناراحتي از تحليل رفتن اپوزيسيون نوشت: سه شنبه هاي اعتراضي، حركت به سمت جلو نبود، چرخش در مدار بسته و دور باطل بود. حكومت كاملاً آمادگي دارد و توان حركت را از اپوزيسيون مي گيرد. از آن طرف هم اصلاح طلبان دنبال مهار حركت و جلوگيري از راديكال شدن آن هستند. خوب وقتي اين دو پارامتر را كنار هم بگذاريم، مي توانيم از خودمان بپرسيم كه اين روند به كجا مي رود؟ اين روند به سمت فرسايشي شدن براي اپوزيسيون پيش مي رود.کیهان/1290